با تو مادر شدم ..پسرم

  سلام...گل پسرم .عزیزم..فدای تو بشوم ..عزیزم شما از اردیبهشت ماه هی از وسایل میگرفتی و بلند میشوی و تا چند متر میومدی..اما بعدش اونقدر خوردی زمین که دیگه ترسیدی و اصلا راه نرفتی فقط یا از وسایل میگرفتی راه میرفتی و یا از دستمون ..منم خیلی ناراحت بودم دوست داشتم زود راه بری عزیزم تا اینکه 1394/04/04 خودت دستتو ول کردی و راه رفتی البته با تمرینهای من..و اون روز    نصاب کولر اومده بود داشت کولر نصب میکرد و تو اون شلوغی یهو راه رفتی و اینم عکس همون روز پیش نصابها راه رفتنت       و پس از اون خیلی خوب راه رفتی و هر روز پیشرفت کردی..منم نذر کردم که اگه راه رفتنت کامل بشه روز تولد تما...

سلام سلام صدتا سلام به شیر مرد من..به پسرم ..کل وجودم.همه ی زندگیم...فدای اون تار موت بشم..عشق مامان... عاشق این عکسم تو یه شب رمضون تو پارک رو به روی خونمو ن گرفتیم... من و پسرم   نفسم....نمیدونم چی بگم تا قطره ای از حرارت عشق مادریمو که مثل اقیانوسه بیان کنه... فدای تو بشم.. از عکسهای تولدت دوتا چیز یادم رفته بود بزارم یکی عکس فرش اتاقت که باباجون خریده بود و دیگری عکس کارت دعوت تولدت...اینم عکسهاش     خوب پسرم بعد از گذر از تولدت روز چهارشنبه 6 خرداد واکسن یکسالگی ات را به همراه بابا حسن و دایی حسن مهدی زدیم و شما کمی گریه کردی.اما خدا رو شکر راحت بود واکسنت .البته بعد از یک هفته کم...